*บทนำชม*
นิทรรศการ Tropical Trauma (ถังแดงแสลงใจ) ศิลปิน วรพันธ์ุ อินทรวรพัฒน์

ทัศนะวิพากษ์ของประจักษ์ ก้องกีรติ กล่าวถึง พื้นที่ความรับผิดชอบทางศีลธรรม การลดทอนความเป็นมนุษย์และความรุนแรงเชิงศีลธรรม ซึ่ง 3 กรอบแนวคิดนี้มีความสัมพันธ์เชื่อมโยงกัน

พื้นที่ของความรับผิดชอบทางศีลธรรม Helen Fien พบว่า ความรุนแรงทางการเมืองนั้นต่างจากอาชญากรรมธรรมดา มันเกิดขึ้นโดยอาศัยเงื่อนไขหลายประการประกอบกัน เงื่อนไขประการหนึ่งที่ช่วยให้ใช้วิธีการรุนแรงหรือยอมรับความรุนแรงที่เกิดขึ้นต่อฝ่ายตรงข้าม คือ กระบวนการที่ผู้ก่อความรุนแรงกีดกันเหยื่อออกไปจากพื้นที่ของความรับผิดชอบทางศีลธรรมของตนอย่างเป็นระบบ ถือว่าเหยื่อซึ่งเป็นเป้าหมายของความรุนแรงไม่ใช่กลุ่มคนที่ต้องมีพันธะความรับผิดชอบใดๆทางศีลธรรมโดยใช้ อคติ ความเกลียดชัง การแบ่งแยกกีดกันทางอัตลักษณ์ เพื่อลดทอนความเป็นมนุษย์ของฝ่ายตรงข้ามอันนำไปสู่ความรุนแรง

การลดทอนความเป็นมนุษย์ คือ กระบวนการทางสัญลักษณ์และจิตวิทยา เพื่อสร้างความแปลกแยกและความเป็นอื่น เหยื่อจะถูกผลักไสออกไปให้ไกลจากความเป็น “พวกเรา” ความเสมอภาคเท่าเทียมกันในฐานะความเป็นมนุษย์ด้วยกันถูกทำลายลง เหยื่อกลายเป็นวัตถุสิ่งของหรือเป็นสัตว์ ซึ่งสามารถปฏิบัติอย่างไรก็ได้โดยชอบธรรมเพื่อบรรลุเป้าหมาย

ความรุนแรงเชิงศีลธรรม กรอบแนวคิดนี้น่าสนใจตรงที่ผู้ก่อความรุนแรงมีความตระหนักรู้และมีสำนึกว่า สิ่งที่กำลังทำคือสิ่งที่ถูกต้องเป็นหน้าที่ที่ต้องทำเพื่อปกป้องรักษาความบริสุทธิ์ ความดีงาม เหยื่อ คือสิ่งที่อยู่ตรงกันข้ามเป็นภัยคุกคามที่อยู่ร่วมกันไม่ได้ ความรุนแรงทุกมาตรการคือสิ่งที่เหยื่อสมควรได้รับ

ผลงาน Tropical Trauma (ถังแดงแสลงใจ) ถ่ายทอดเรื่องราวเหตุการณ์ที่เป็นการฆาตกรรมหมู่ประชาชน “ถีบลงเขา เผาถังแดง” ที่มีผู้เสียชีวิตถึง3,008 ศพ แต่กลับไม่มีภาพแทนในการอ้างอิงเกี่ยวกับเรื่องราวนั้น(มีแต่ข้อมูลคำบอกเล่าในอินเตอร์เน็ต หนังสือ เพลง ฯลฯ) ฉะนั้นผลงานนี้จึงเป็นการใช้จินตนาการซ่อมประวัติศาสตร์ที่ไม่เคยมีหลักฐานกล่าวถึงอย่างชัดเจน ความทรงจำหลอนในสังคมไทยที่ไม่เคยถูกบันทึกในสถานะประวัติศาสตร์ของงานจิตรกรรม และการตั้งคำถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ในปัจจุบัน ที่มีการทำรัฐประหารอุบัติซ้ำไม่รู้จบ โดยในฐานะที่เป็นคนภาคใต้ซึ่งสนใจต่อเหตุการณ์ที่ไม่เคยได้รับรู้หรือถูกบันทึกในตำราเรียน ศิลปินได้สร้างภาพแทนอุปมานิทัศน์ เพื่อสื่อถึงเรื่องราวในจินตนาการ และ เหตุการณ์ถังแดง ผสมผสานกับความทรงจำส่วนตัวที่ฝังลึกในอดีตผ่านทางผลงานชุด Tropical Trauma (ถังแดงแสลงใจ)

Prologue

Tropical Trauma Art Exhibition by Woraphan Intaraworapad, the artist

A critique by Prajak Kongkirati discusses the moral responsibility, devaluation of humanity, and moral violence are the three interconnected conceptual frameworks.

On moral responsibility, Helen Fen suggested that political violence is different from general crimes as it requires numerous factorial compositions. One strategy that permits a perpetrator to use or find it acceptable to use violence against the opposite party is to systematically exclude the victim from self-obligated moral responsibility. The perpetrator would regard the victim as a deserving target of violence through prejudice, hatred, and identity segregation which devalue the victim’s state of being human and justifies the violence.

Devaluation of humanity is a symbolic and psychological process to alienate and discriminate others. Victims are pushed away from “being us” and the human equality is degrades until they are eventually viewed as some objects or animals which can righteously be treated anyhow to achieve a purpose.

Moral violence is an interesting conceptual framework as the abuser is aware that violence is needed to protect and maintain the greater good. A victim, the one on the opposite, is considered a threat in which coexistence is intolerable and thus deserving all the violent measures

Tropical Trauma is a telltale of an homicidal event when 3,008 bodies were massacred through either being kicked off the mountain or burned alive in a red tank but no referable photographic evidence was found. The only recoverable evidences were stories on the internet, music books, etc. Tropical Trauma was, therefore, crafted through imaginations aiming to simulate and reconstruct the history as there has been no solid recoverable evidence. No hallucinating memory in Thailand has ever before recorded in a form of history painting. In addition, it is one of the countries where coup d'états seem to be indefinitely sanctioned. As a citizen of the South who is interested in events that are unheard or unrecorded in textbooks, the artist took an action through painting. Mixed with his deep personal memory, the artist created an allegory to communicate the imagination he has on Tropical Trauma, the red tank event.